Argyris Gkagkanis is a Greek actor and voice over artist. Was born in Hanover Germany.
Grew up in Thessaloniki in Greece and later moved to London where he studied acting at Hoxton Hall Arts Center. He worked there in various theater productions, went to the Edinburgh fringe festival and in 2003 got his first appearance in a feature film. That was Matthew Vaughn’s “Layer cake”.
In 2007, he moved to Athens and soon after was a protagonist in two productions of the National theater of Northern Greece.
Has participated in numerous tv series, short and feature films. He treasures his collaboration with film director Jani Bojadzi. In his film "The Mocking of Christ" Argyris Gkagkanis plays the role of Cousin Anestis. The film was at about fifteen festivals in Europe and the world. It is distributed in the USA and Canada. It won two awards, one at the Montreal festival for "Innovation in the Art of Film" and the second at SEE Paris, for "Best Screenplay".
He is also a voice over artist. He took part in the world known video games Assassin’s Creed Origins and Assassin’s Creed Odyssey.
He resides in Athens and has open working channels with London.

​Аргирис Гаганис е грчки актер. Роден е во Хановер Германија.
Израснал во Солун во Грција, а подоцна се преселил во Лондон каде студирал глума во Уметничкиот центар Хокстон Хол. Таму работел во различни театарски продукции, меѓу кои и на фестивалот во Единбург, а во 2003 година го има своето прво појавување во игран филм. Тоа беше „Layer cake“ на Метју Вон.
Во 2007 година се преселува во Атина и набргу потоа станува протагонист во две продукции на Националниот театар на Северна Грција.
Учествува во бројни ТВ серии, кратки и играни филмови. Тој особено ја цени својата соработка со филмскиот режисер Јани Бојаџи. Во неговиот филм „Ругањето на Христос“ Аргирис Гаганис ја толкува улогата на братучед Анестис. Филмот беше на петнаесетина фестивали во Европа и светот. Дистрибуиран е во САД и Канада. Доби две награди, едната на фестивалот во Монтреал за „Иновации во уметноста на филмот“ и втората на SEE Paris, за „Најдобро сценарио“.
Тој е и гласовен актер. Учествуваше во светски познатите видео игри Assassin’s Creed Origins и Assassin’s Creed Odyssey.
Живее во Атина и има отворени работни канали со Лондон.

​Ласко Џуровски, графички дизајнер и типограф. Роден 1960 година во Ресен. Завршил економски факултет на Универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ во Скопје. Основач и сопственик на студиото за дизајн и типографија ТОТЕМ.
Сертифициран Top Designer во Америка. Дизајнирал повеќе од 400 етикети за клиенти од различни земји во светот: Америка, Јапонија, Канада, Италија, Австралија, Шпанија, Португалија, Данска, Шведска, Германија, Австрија, Холандија, Чиле… Автор е на дизајнот за македонските банкноти од 200 и 2000 денари. Активно се занимава со дизајнирање мултијазични фонтови за компанијата Rosetta. Неговиот фонт Clone е избран меѓу најдобрите 20 фонтови во светот според Typographica’s Best of 2015. Негови фонтови се вклучени во базата на една од најголемите светски софтверски компании - Adobe. Основач и организатор на „Типокујна“, типографска работилница за изработка на македонски кирилични фонтови. Активно се занимава со типографија, автор е на повеќе од 450 оригинални мултијазични фонтови, кои содржат македонска кирилица. Живее и работи во Скопје, Република Македонија. 

​Lasko Djurovski, graphic designer and typographer. Born in 1960 in Resen. He graduated from the Faculty of Economics at the University of "St. Cyril and Methodius" in Skopje. Founder and owner of the design and typography studio TOTEM.
Certified Top Designer in America. He designed more than 400 labels for clients from different countries in the world: America, Japan, Canada, Italy, Australia, Spain, Portugal, Denmark, Sweden, Germany, Austria, Holland, Chile... He is the author of the design for the Macedonian 200 and 2000  denars banknotes. He is actively involved in designing multilingual fonts for the company Rosetta. His font Clone was selected among the top 20 fonts in the world according to Typographica's Best of 2015. His fonts are included in the database of one of the world's largest software companies - Adobe. Founder and organizer of "Tipokujna", a typographic workshop for the production of Macedonian Cyrillic fonts. He is actively engaged in typography, he is the author of more than 450 original multilingual fonts, which contain Macedonian Cyrillic. He lives and works in Skopje, Republic of Macedonia.

​Ben Andoni was born in Tirana (1966). He studied Geography-History in Faculty of History-Philology of Tirana. In addition, He is post graduated for Managing Business Administration at Sheffield University (UK). Since 1996 his main profession has been as a journalist. He was managing “Milosao”, a National Cultural Supplement in the last 12 years. Also, he is working regularly for columns concerned national politics and Kosovo’s issue. He translated from Slavic and English literature more than 30 prominent authors, mostly from Serbian. Among the most popular names are those of Vasko Pope (The entire literary opus); Milorad Pavić, Danilo Kiš, Meša Selimović, Dragan Velikić, Vladislav Bajac, Daša Drndić, Vladimir Arsenijević, Vladimir Pištalo, Enes Karić, Ivana Brlić Mažuranić, Srdjan Srdić, Srđan Valjarević, Tadeusz Różewicz (Whole poetic work-From English), Vladimir Nabаkov, Czesław Miłosz (from English) and many others from the Balkan languages.
He has also been engaged in many documentaries and social media engagements, but also in the creation of shows dedicated to liberation from fascism. For a few years he has been engaged as a Communication lecturer at the Faculty of Foreign Languages in Tirana (Department of German).
He holds several national awards:
-The “Vangjush Gambeta” career prize in printing journalism for 2010
-Best Albanian Journalist for Cultural publicity (2011)-National Prize “Teodor Keko”
-National Prize for Humanities Values-2012
-Prize “Ally of LGBT for year 2014”
-The First Prize for Social journalism-2014, awarded by the Institute of Media and UNDP in Tirana.

​Бен Андони е роден во Тирана (1966). Студирал географија и историја на Историско-филолошкиот факултет во Тирана. Завршува постдипломски студии за управување со бизнис администрација на Универзитетот Шефилд (Велика Британија). Од 1996 година неговата главна професија е новинар. Тој раководеше со „Милосао“, Национален културен додаток во последните 12 години. Исто така, тој редовно пишува колумни за националната политика и за косовското прашање. Преведувач е од англиски и Словенски јазици на повеќе од 30 истакнати автори, претежно од српски јазик. Меѓу најпопуларните имиња се имињата на Васко Попе (целиот литературен опус); Милорад Павиќ, Данило Киш, Меша Селимовиќ, Драган Великиќ, Владислав Бајац, Даша Дрндиќ, Владимир Арсениевиќ, Владимир Пиштало, Енес Кариќ, Ивана Брлиќ Мажураниќ, Срѓан Срџиќ, Срѓан Ваљаревиќ, Тадеуш Рожевич (целото поетско дело од англиски), Владимир Набаков, Чeслав Милош (од англиски) и многу други од балканските јазици.
Беше ангажиран и во многу документарни филмови, активен е на социјалните мрежи, а исто така учествува во создавање емисии посветени на ослободувањето од фашизмот. Неколку години е ангажиран како предавач по комуникации на Факултетот за странски јазици во Тирана (Катедра за германски јазик).
Добитник е на неколку државни награди:
-Наградата „Ванѓуш Гамбета“ за новинарство во печатени медиуми за 2010 година
-Најдобар албански новинар за културна публицистика (2011)-Национална награда „Теодор Кеко“
-Национална награда за хуманистички вредности-2012 година
-Награда „Сојузник на ЛГБТ за 2014 година“
-Прва награда за социјално новинарство-2014 година, доделена од Институтот за медиуми и УНДП во Тирана.

​Zoran Pejkovski is a Macedonian playwright, poet, screenwriter, prose writer, publicist, theater scholar and unique naturalist in Macedonian literature.
He is also an assistant professor in the field of dramaturgy at the Faculty of Theater Arts at the International University "Europa Prima" from Skopje.
He is the author of 21 dramatic works, 4 stage-dramatic recitals, 25 collections of poems, 1 novel, 1 song, 4 scientific-research books on theatrology, 3 journalistic books, and over 50 works in the field of scientific thought, literary criticism and reviews of literary works and theatrical performances.
He has been a member of the Society of Writers of Macedonia since 1995. In 2016 he was awarded the title of Honorary Ambassador of Peace from the institution of World Ambassadors of Peace (Universelle des Ambassadeurs de la Paix, Suisse/France). In 2017, he was awarded the title of Academician of the Chuvash People's Academy of Sciences and Arts, and in 2018, he was awarded the title of European Writer of Poetry and Art, awarded by the Nomination Chamber for Awards from Brussels of the European Union
The Ministry of Culture of the Republic of Ukraine awarded him the Prize for Poetry from the Ukrainian Fund for Culture from Kyiv. He was accepted as an honorary member of the Union of Writers of the Republic of Ukraine, and he received the "Honorary Badge"  from Union of Writers of the Republic of Ukraine.
 In 2023, he receives the prestigious "Aco Shopov" award for the best book of poetry for 2022, for the collection of poems "Beautiful Women" awarded by the Association of Writers of Macedonia.

​Зоран Пејковски е македонски драматург, поет, сценарист, прозаист, публицист, театарски критичар и единствен натуралист во македонската литература.
Тој е избран за доцент од областа драматургија на Факултетот за театарска уметност при Меѓународниот универзитет „Европа Прима“ од Скопје.
Автор е на 21 драмско дело, 4 сценско-драмски рецитали, 25 стихозбирки, 1 роман, 1 препев, 4 научно-истражувачки книги за театрологија, 3 публицистички книги и над 50 дела од областа на научната мисла, литературата, критиката, како и осврти на литературни дела и театарски претстави.
Член е на Друштвото на писателите на Македонија од 1995 година. Во 2016 година ја доби титулата почесен амбасадор на мирот од институцијата Светски амбасадори на мирот (Universelle des Ambassadeurs de la Paix, Suisse/France). Во 2017 година ја доби титулата академик на Чувашката народна академија на науките и уметностите, а во 2018 година ја доби титулата Европски писател за поезија и уметност, доделена од Комората за номинации за награди од Брисел на Европската Унија
Министерството за култура на Република Украина му ја додели наградата за поезија од Украинскиот фонд за култура на градот Киев. Примен е за почесен член на Сојузот на писателите на Република Украина, а доби и „Почесната значка“ од Сојузот на писателите на Република Украина.
  Во 2023 година ја добива престижната награда „Ацо Шопов“ за најдобра поетска книга за 2022 година, за стихозбирката „Убави жени“ што ја доделува Друштвото на писателите на Македонија.

Enikő Eszenyi (11 January, 1961) is an acclaimed Hungarian actor, director, theater manager, and member of the executive board of the Hungarian Shakespeare Association. Her career in the theater is intertwined with working with Shakespeare and the Comedy Theater in Budapest, Hungary. During her theatrical carrier, she received more than 40 awards as an actor, director, and manager of the Comedy Theater.
​
Enikő Eszenyi studied at the Theatre and Film Academy in Budapest, and graduated as an actress in 1983. After graduation, she joined the company of the Vígszínház theatre in Budapest, one of the most prestigious and biggest theatres in Hungary, performing at three venues. In 2009 she was appointed Artistic Director of the Vígszínház. The first production she directed was of Büchner’s Leonce and Lena at the Budapest Chamber Theatre, which received seven awards at the Hungarian Theatre Festival 1991 and remained in the repertoire for five years. The next year, she staged West Side Story, for which she received another Best Theatre Director award. Her next production, Kleist’s Katie of Heilbronn, was similarly well received by the critics and audience alike. Her first Shakespeare production was As You Like It at the Slovak National Theatre in Bratislava in 1996, for which she was awarded the Best Director Prize at the International Theatre Festival in Nitra, Slovakia. Five years later she was nominated for the same award for her adaptation of Antony and Cleopatra, which she directed at the Slovak National Theatre. At the beginning of the 2000s, she directed Much Ado About Nothing both at the National Theatre in Prague and at the Vígszínház. Furthermore, she staged The Comedy of Errors and Twelfth Night in Prague. She continued to work abroad in 2003, when she staged István Örkény’s absurd play The Tot Family at the Bez Zábradlí Theatre in Prague. In 2005, she staged Lope de Vega’s The Dog in the Manger at the National Theatre in Prague. Owing to the international acclaim she had attained, she was invited to the Arena Stage in Washington, D.C., where she staged Brecht’s A Man’s A Man in January 2004. In 2014, she staged David Ives’s Venus in Fur at the Arena Theatre in Bratislava and in 2015 Edward Albee’s Who’s Afraid of Virginia Woolf? in St. Petersburg. In the meantime, she continued to direct in Budapest, at the Vígszínház and the Pesti Színház. She staged the productions of Grumberg’s The Workroom, Ostrovsky’s Even a Wise Man Stumbles, Vinterberg-Rukov-Hansen’s Festen, Beaumarchais’s The Marriage of Figaro, as well as Fiddler on the Roof, McCoy’s They Shoot Horses, Don’t They? and Tracy Letts’s August: Osage County, which gained great critical acclaim and garnered success at the Hungarian Theatre Festival. In 2009, she staged Shakespeare’s Othello, the first production during her tenure as Artistic Director at the Vígszínház, which was also performed at the International Festival of Theatres in Seoul, South Korea. Her most recent Shakespeare production is that of Romeo and Juliet at the Vígszínház, which has been the most popular and most attended Shakespeare performance over the past few theatre seasons in Hungary. Moreover, she has staged Simon Stephens’s Punk Rock, Hanoch Levin’s Suitcase Packers (for the first time in Hungary), Nestroy’s Lumpacius Vagabundus and Péter Nádas’s play Encounter. As an actress, she has appeared in numerous lead roles in drama masterpieces, including as Lady Ann, Lady Macbeth, Cleopatra, Rosalinda, Violet, Cordelia and the Fool (King Lear). Other remarkable performances she has given include those in the roles of Joan (Shaw: Saint Joan), Nastya (Gorky: The Lower Depths), Blanche (Tennessee Williams: A Streetcar Named Desire), Margaret (Tennessee Williams: Cat on a Hot Tin Roof), Alison (Osborne: Look Back in Anger), Nora (Ibsen: A Doll’s House), for the latter of which she was voted Best Actress at the Hungarian Theatre Festival. Other notable roles are Annette (Yasmina Reza: The God of Carnage), Shira (Hadar Galron: Mikveh), the Actress (Ferenc Molnár: The Guardsman) and Shen Teh / Shui Ta (Brecht: The Good Person of Szechwan), for which she received the Best Actress in a Lead Role prize at the Hungarian Theatre Festival and the Hungarian Theatre Critics Award. She has appeared in more than 25 film roles, attaining acclaim on the part of both professionals and audience. In addition, she has had five solo evenings, which were great successes in Hungary. Eszenyi has received several Hungarian state awards. She is the holder of the Jászai Mari Prize, the Artist of Merit and the Kossuth Prize (2001), the most prestigious Hungarian state award. Furthermore, she has received the Hungarian Republic’s Order of Merit. In 2010, she was appointed Ambassador of Hungarian Culture. 

Енико Есењи дипломирала на  Театарската и филмска академија во Будимпешта, како  актерка во 1983 година. По дипломирањето, таа се приклучува на ансамблот на театарот Vígszínház во Будимпешта, еден од најпрестижните и најголемите театри во Унгарија. Во 2009 година беше назначена за уметнички директор на Vígszínház. Првата продукција што таа ја режираше беше Леон и Лена на Бихнер во Камерниот театар во Будимпешта, која доби седум награди на Унгарскиот театарски фестивал во 1991 година и остана на репертоарот пет години. Следната година, таа ја постави Приказна од западната страна, за која доби уште една награда за најдобар театарски режисер. Следната продукција, Кејти од Хајлброн на Клајст, на сличен начин беше добро прифатена од критичарите и од публиката. Нејзината прва продукција на Шекспир беше Како што милувате во Словачкиот народен театар во Братислава во 1996 година, за која беше наградена со награда за најдобра режија на Меѓународниот театарски фестивал во Нитра, Словачка. Пет години подоцна таа беше номинирана за истата награда за нејзината адаптација на Антониј и Клеопатра, која ја режираше во Словачкиот народен театар. На почетокот на 2000-тите, таа ја режираше  Многу врева за ништо, во Националниот театар во Прага и во Vígszínház. Понатаму, таа ги постави Комедија на грешки и Ноќ спроти Водици во Прага. Таа продолжи да работи во странство во 2003 година, кога ја постави драмата на Иштван Оркени Семејството Тот во театарот „Без Забрадли“ во Прага. Во 2005 година, таа ја поставува Кучето во јаслите на Лопе де Вега во Националниот театар во Прага. Поради бројните меѓународните признаниа што таа ги стекна, беше поканета на сцената „Арена“ во Вашингтон, каде што ја постави Човекот е еднаков на човекот од Брехт во јануари 2004 година, а во 2015 ја поставува Кој се плаши од Вирџинија Вулф од Едвард Олби во Санкт Петербург. Во меѓувреме, таа продолжи да режира во Будимпешта, во Vígszínház и Pesti Színház. Ги поставува пиесите на Грумберг, Работната соба, Дури и мудриот човек се сопнува на Островски, Фестен на Винтерберг-Руков-Хансен, Свадбата на Фигаро на Бомарше, како и Свирачот на покривот, И коњите ги убиваат, нели,? и Август: округот Осаж, од Трејси Летс, која доби големо признание од критиката и постигна успех на Унгарскиот театарски фестивал. Во 2009 година, таа го постави Шекспировиот Отело, првата продукција за време на нејзиниот мандат како уметнички директор во Вигзинхаз, која исто така беше изведена на Меѓународниот фестивал на театри во Сеул, Јужна Кореја. Нејзината последна продукција на Шекспир е онаа на Ромео и Јулија во Vígszínház, која беше најпопуларната и најпосетена изведба на Шекспир во изминатите неколку театарски сезони во Унгарија. Покрај тоа, таа ги постави Панк рок на Сајмон Стивенс, Пакувачи на куфери на Ханох Левин (за прв пат во Унгарија), Lumpacius Vagabundus од Нестрој и драмата Средба на Петер Надас. Како актерка, таа се појави во бројни главни улоги во драмски ремек-дела, вклучувајќи ги Лејди Ен, Лејди Магбет, Клеопатра, Росалинда, Виолет, Корделија и будалата (Кралот Лир). Други извонредни изведби што ги имала се оние во улогите на Џоан (Шо: Света Џоан), Настја (Горки: Долните длабочини), Бланш (Тенеси Вилијамс: Трамвајот наречен желба), Маргарет (Тенеси Вилијамс: Мачка на жежок лимен покрив), Алисон (Озборн: Обзрни се во гнев), Нора (Ибзен: Куќа за кукли), за која беше избрана за најдобра актерка на Унгарскиот театарски фестивал. Други значајни улоги се Анет (Јасмина Реза: Богот на масакрот), Шира (Хадар Гарон: Миквех), актерката (Ференц Молнар: Чуварот) и Шен Тех / Шуи Та (Брехт: Добриот човек од Сечуан), за која ја доби наградата за најдобра женска улога во главна улога на Унгарскиот театарски фестивал и наградата на унгарската театарска критика. Таа има остварено повеќе од 25 филмски улоги, добивајќи признание и од професионалците и од публиката. Покрај тоа, таа има и пет соло вечери, кои доживеаа голем успех во Унгарија. Есењи има добиено неколку унгарски државни награди. Таа е носител на наградата Јазаи Мари, Заслужен уметник и наградата Кошут (2001), најпрестижната унгарска државна награда. Освен тоа, таа го доби Орденот за заслуги на Унгарската Република. Во 2010 година беше назначена за амбасадор на унгарската култура.