06.07.
Официјално отворање на фестивалот, 21:00 Ч
Локација „Сарај“ Ресен
 
- Говор на Градоначалникот на Ресен Јован Тозиевски

- Говор на Претседателот на фестивалот Јордан Плевнеш

- Прогласување на Ива Јанжурова (Чешка) за Актерка на Европа 2024 – Награда за животно дело
- Ива Јанжурова (Чешка) – Актерка на Европа (видео презентација и обраќање)
- Говор на Амбасадорот на Чешка, Јарослав Лудва

- Специјален омаж за Мето Јовановски - Долгогодишен Претседател на интернационлалното жири

- Прогласување на добиниците на Клучевите на Преспа:
- Амбасадорот Ристо Никовски ,
- Бошко Пелистерски-Рајчовски, поет

- Прогласување на добитниците на Големата Повелба „Балканот – Срцето на Европа“:
- Јордан Ѓорчев
- Павлос Васкопулос Филипов
- Сулејман Рушити
 
07.07.
Локација „Сарај“ Ресен, 21:00 Ч
 
Сите најубави работи (Македонија)
ОХО Продукција
Продуцент: Пеце Талески
Текст според мотиви од Данкан Мекмилан
Режија: Дејан Пројковски
Настапува: Игор Ангелов
 
 
 
08.07.
Локација „Сарај“ Ресен, 21:00 Ч
 
Шекспирови сонетни раковети (Србија)
според мотиви од Вилијам Шекспир
Факултет за современи уметности - Белград              
Авторски проект на Биљана Ѓуровиќ
 
 
09.07
Локација „Сарај“ Ресен,  21:00 Ч

Светозар Трети (БИХ)
Продукција: НАС театар
Текст: Љиљана Браловиќ
Режија: Михаило Костадинов
Настапува: Иван Перковиќ
 
​
10.07.
Локација „Сарај“ Ресен, 21:00 Ч
 
Арка –бокс (Косово)
Продукција: АКТ, Приштина,
Текст, режија: Ментор Зуберај
Настапува: Ментор Зумбрај
 
 
11.07.
Локација „Сарај“ Ресен, 21:00 Ч

Женски разговори (Холандија)
Текст: Душан Радовиќ
Режија: Маргарета Табороши
Настапува: Оља Лопушански
 
Свечено затворање и доделување на наградите

06.07.
Location "Saraj" Resen, 21:00 h
Official opening of the festival
 
- Speech by the Mayor of Resen, Jovan Tozievski

- Speech by the President of the festival, Jordan Plevnes

- Proclamation of Iva Janžurova (Czech Republic) as Actress of Europe 2024 – Lifetime Achievement Award
- Iva Janžurova (Czech Republic) – Actress of Europe (video presentation and address)
- Speech by the Ambassador of the Czech Republic, Jaroslav Ludva

- Special tribute to Meto Jovanovski - Long-time President of the international jury

- Announcement of Keys of Prespa winners:
- Ambassador Risto Nikovski,
- Bosko Pelisterski-Rajchovski, poet
 

- Announcement of the winners of the Great Charter "The Balkans - The Heart of Europe":
- Jordan Gjorchev
- Pavle Vaskopoulos
- Sulejman Rushiti
 
 
07.07.
Location "Saraj" Resen, 21:00 h
 
All the beautiful things (Macedonia)
OHO Production
 Producer: Pece Taleski
 Text based on motifs by Duncan Macmillan
 director: Dejan Projkovski
 actor: Igor Angelov
 
 

08.07.
Location: "Saraj" Resen, 21:00 h
 
Shakespeare's Sonnets (Serbia)
based on texts by William Shakespeare
Faculty of Contemporary Arts - Belgrade
Author's project: Biljana Djurović
 

09.07
Location: "Saraj" Resen, 21:00 h
 
Svetozar the Third (BIH)
Production: NAS theater
Text: Ljiljana Bralovic
Director: Mihailo Kostadinov
Performer: Ivan Perkovic
 

10.07.
Location: "Saraj" Resen, 21:00 h

ARKA/(BOX) (Kosovo)
Theater and Movie House  AKT,  Prishtina
Author, director, actor: Mentor Zymberaj
 
 

11.07.
Location "Saraj" Resen, 21:00 h
 
Women's Talk (Netherlands)
Text: Dušan Radović
Directed by: Margareta Taboroshi
Performer: Olja Lopusanski
 
Closing ceremony and awarding of prizes

​Iva Janžurová was born on May 19, 1941 in Žirovnica near Pelhřimov. Following the example of her parents (both were teachers), she entered the pedagogical gymnasium in České Budějovice, but in the end her love for the theater won out, and in 1963 she graduated from Prague's DAMU.
After graduating, she performed at the F. X. Šaldy Theatre in Liberec (1963–1964) and later found work at Vinohrady Theatre (1964–1987). She subsequently transferred to the National Theatre in 1988. Since 2012, she has been a guest at the Kalich Theatre.
Already in the 1960s, she became famous for her roles in the drama “Coach to Vienna”, as well as in the comedies “Pension for Independent Gentlemen”, “Wedding as a Straps” and “Holydays”. In the early 1970s, after the role in the comedy “Mister, you are Widow” (for which she received the Best Actress Award at the MMF Fantastic Films in Trieste), she played dramatic roles in J. Herz's “Oil Lamps” and “Morgiana”. She became one of the busiest actresses in the 1970s and 1980s. In addition to comedies, e.g. "Four Murders Are Enough, Darling", “Marecek, Pass Me the Pen!, “I Killed Einstein, Gentlemen”, she has appeared in many television films, e.g. “Icarus Fall”, Fear Has Big Eyes”..., and series (“Hospital on the edge of the city”, "Arabela") . She also often appeared in entertainment shows.
Since the 1990s, she has also been acting with her husband Stanislav Remunda (actor, director and playwright) and daughters Sabina and Theodora in the family touring theater. She is the holder of two Czech Lions for the best acting performance in a leading role in the films “What you want in Life” (1998) and “Trip” (2002). The collaboration with the director Alice Nellis also resulted in an award for Best Actor Performance at the Sochi International Film Festival (2000) for his role in the film “Ene Bene”. She is also the holder of the Alfréd Radok Award and the Thália Award.

​Ива Јанжурова е родена на 19 мај 1941 година во Жировница кај Пелхримов. Следејќи го примерот на нејзините родители (и двајцата биле учители), таа се запишува во педагошката гимназија во Ческе Будјовице, но на крајот љубовта кон театарот победила и во 1963 година дипломирала на ДАМУ во Прага.
По дипломирањето, таа настапувала во театарот „Шалди“ во Либерец (1963–1964), а подоцна се вработува во театарот Винохради (1964–1987). Потоа се префрла во Народниот театар во 1988 година. Од 2012 година гостува во театарот Калич.
Веќе во 1960-тите, таа стана позната по улогите во драмата „Кочија до Виена“, како и комедите „Пензија за независни господа“, „Свадба како ремени“ и „Празници“. Во раните 1970-ти, по улогата во комедијата „Господине, ти си вдовица“ (за која ја доби наградата за најдобра женска улога на MMF Fantastic Films во Трст), игра драмски улоги во „Маслени Ламби“ на J. Херц и „Моргиана“. Во 1970-тите и 1980-тите,  таа стана една од најангажираните актерки. Покрај комедии, на пр. „Доста се четири убиства, мила“, „Маречек, подај ми го пенкалото!“, „Го убив Ајнштајн, господа“, таа се појавува во многу телевизиски филмови, на пр. „Падот на Икар“, Стравот има големи очи“... и серии („Болница на крајот на градот“, "Арабела") . Таа, исто така, често се појавуваше во забавни емисии.
Од 1990-тите, таа настапува со нејзиниот сопруг Станислав Ремунда (актер, режисер и драматург) и ќерките Сабина и Теодора во семејниот театар. Ива Јанжурова е носител на два Чешки лава за најдобра актерска изведба во главна улога во филмовите „Што сакаш во животот“ (1998) и „Патување“ (2002). Соработката со режисерката Алис Нелис резултираше и со награда за најдобра изведба на Меѓународниот филмски фестивал во Сочи (2000) за улогата во филмот „Ене Бене“. Покрај тоа таа е носител на наградите „Алфред Радок“ и „Талија“.

​Jordan Gjorchev was born on September 20, 1963 in Sveti Nikole, (SR Macedonia, SFRY). He is the founder of the International Slavic University - Sveti Nikole and Bitola and president of the Administrative Board of MSU.
In primary and secondary education he draws his first caricatures and short comics and writes his first poems which are published in the local newspaper.

He graduated from the Faculty of Law In Skopje, and during his student days he drew caricatures and illustrations for several newspapers in Macedonia.

At that time, he won several republic awards for caricature and literature. After finishing the faculty, he got a job in the Republican Geodetic Administration of the Municipality of Sveti Nikole.

He received his master's degree in the field of social psychology in Russia, at the Tambov State University "G. R. Derzhavin" and social and political relations in Bulgaria, and he also received his doctorate at the Tambov State University "G. R. Derzhavin" on a topic from the field of economic theories. He received his doctorate for the second time at the "Chernorizets Hrabar" Free University in Varna, Bulgaria.

From 2000-2005, he worked as the Mayor of the municipality of Sveti Nikole.

In 2004, he founded the private higher education institution - International Slavic University "G. R. Derzhavin" – Sveti Nikole. Today he works as the president of the Management Board of MSU.

In his spare time he is engaged in painting, caricature and writes poetry and prose.

He published a collection of caricatures in 2007 entitled "My Way", and his caricatures "Business Boris" appeared regularly in Macedonian newspapers. He has also written collections of poetry that have been published in Macedonian and Russian - "One, one, one", "Steps one day lonely" and "The breath of the magic mirror". He has written a collection of short stories "After 3000" which were published in several Macedonian newspapers.

"The oldest man in the world" is the latest novel authored by prof. Dr. Jordan Gjorchev. The novel is published every week in "Bitolski Vesnik" in sequels. There are a total of 100 sequels now released in one book.

On April 21, 2021, the novel "Mr. M" will be published by the official publishing house of MSU, the International Center for Slavic Education.
​
In 2016, he was presented with the "Ikar" award, which is awarded by the Association of Macedonians for Severna Bačka based in Sombor, the eminent award for literary achievements of significance for Macedonian literature and culture and for his contribution to the strengthening and deepening of cultural ties with Serbia.

Јордан Ѓорчев е роден на 20 септември 1963 година во Свети Николе, (СР Македонија, СФРЈ). Тој е основач на Меѓународен Славјански Универзитет – Свети Николе и Битола и претседател на Управен Одбор на МСУ. 

Во основно и средно образование ги црта своите први карикатури и кратки стрипови и ги пишува своите први песни кои се објавуваат во локалниот весник.

Во Скопје, завршил на правен факлутет и во студенските денови црта карикатури и илустрации за повеќе дневници во Македонија.

Во тоа време има освоено и повеќе републички награди за карикатура и литература. По завршувањето на факултетот се вработува во Републичката геодетска управа на Општина Свети Николе.

Магистрирал на тема од областа социјална психологија во Русија, на Тамбовскиот државен универзитет „Г. Р. Державин“ и општествени и политички односи во Бугарија, а докторирал исто така на Тамбовскиот државен универзитет „Г. Р. Державин“ на тема од областа на економските теории. Докторира по втор пат на Слободниот Универзитет "Черноризец Храбар" во Варна, Бугарија.

Од 2000-2005 година работи како Градоначалник на општина Свети Николе.

Во 2004 ја основа приватната високообразовна установа – Меѓународен Славјански Универзитет „Г. Р. Державин” – Свети Николе. Денес работи како претседател на Управен Одбор на МСУ.

Во слободно време се занимава со сликарство, карикатура и пишува поезија и проза.

Има издадено збирка карикатури во 2007 година насловена „Мојот пат”, а неговите карикатури „Бизнис Борис“ редовно излегуваа во македонските весници. Има напишано и збирки поезија кои се објавени на македонски и руски јазик – „Еден, една, едно“, „Чекори еден ден осамен“ и „Здивот на волшебното огледало“. Има напишано збирка раскази „По 3000-та” кои беа објавувани во повеќе македонски весници.

„Најстариот човек во светот“ е најновиот роман во авторство на проф. д-р Јордан Ѓорчев. Романот се објавува секоја недела во „Битолски весник“ во продолженија. Има вкупно 100 продолженија кои сега се издадени во една книга.

На 21 април 2021 година го промовира романот „Господинот М“ во издание на официјалната издавачка куќа на МСУ, Меѓународен центар за славјанска просвета.
​
Во 2016 година му била врачена наградата „Икар“ која ја доделува Здружението на Македонци за Северна Бачка со седиште во Сомбор, еминентната награда за книжевни остварувања од значење за македонската книжевност и култура и  за неговиот придонес во јакнењето и продлабочувањње на културните врски со Србија.

Pavlos Voskopoulos  Filipov was born in Florina/Lerin – Greece on 25 November 1964. Studied architecture 1983-'88 in the University of Belgrade in Serbia. After his studies has worked for a number of years as private businessman. After 2002 he works for the public service in the Prefecture of Florina/Lerin in North Greece.

He is member of the Technical Chamber of Greece. He speaks four languages: English, Macedonian, Serbo–Croatian and Greek.   

He was a founding member of the Macedonian Movement for Balkan Prosperity in 1992 and a member of the Political Secretariat of the European Free Alliance – Rainbow (Political party of the Macedonian minority in Greece) in 1994 and also a member of the Home of Macedonian Culture.

In 1995, Pavlos Voskopoulos Filipov and another three members of the Central Council of Rainbow were charged by the public prosecutor with "inciting violence" or "disturbing the peace" for hanging a bilingual sign in Macedonian and Greek in from of their offices at Florina/Lerin displaying the name of their party. They were acquitted of all charges in 1998 after the support and solidarity expressed from international organizations as Amnesty International.

In 1998 participated (together with 24 activist for human rights) on writing the book “A Human Rights Message”, printed from the Ministry of Foreign Affairs of Sweden, for the Anniversary of the 50 years of the U.N. Universal Declaration for Human Rights.

Pavlos Voskopoulos Filipov led the initiative of the Rainbow party to successfully become a full member of European Free Alliance – European Political Party (EFA – EPP) and with the Federal Union of European Nationalities (FUEN). In 2007 elected member of the Bureau of European Free Alliance-European Political Party. 
​
On many occasions he has represented the party and raised the issue of the status of the Macedonian minority of Greece in various international minority rights forums including those of the United Nations and the Organisation for Security and Cooperation in Europe (OSCE), the European Parliament and the Council of Europe.

​Павлос Воскопулос Филипов е роден во Лерин – Грција на 25 ноември 1964 година. Студирал архитектура 1983-1988 година на Универзитетот во Белград во Србија. По завршувањето на студиите работи неколку години како приватен бизнисмен. По 2002 година работи за јавната служба во префектурата Лерин во Северна Грција.

Тој е член на Техничката комора на Грција.Зборува четири јазици: англиски, македонски, српско-хрватски и грчки.

Тој беше основач на Македонското движење за балкански просперитет во 1992 година и член на Политичкиот секретаријат на Европската слободна алијанса – Виножито (Политичка партија на македонското малцинство во Грција) во 1994 година и член на Домот на македонската култура.

Во 1995 година, Павлос Воскопулос Филипов и уште тројца членови на Централниот совет на Виножито беа обвинети од јавниот обвинител за „поттикнување насилство“ или „нарушување на мирот“ затоа што закачиле двојазичен знак на македонски и грчки јазик во нивните канцеларии во Лерин, што го прикажува името на нивната партија. Тие беа ослободени од сите обвиненија во 1998 година по поддршката и солидарноста изразена од меѓународните организации како Амнести интернешнал.

Во 1998 година, заедно со 24 активисти за човекови права, учествуваше во пишувањето на книгата „Порака за човекови права“, печатена од Министерството за надворешни работи на Шведска, по повод 50 годишнината од Универзалната декларација за човекови права на ООН.

Павлос Воскопулос Филипов успешно ја предводеше иницијативата на партијата Виножито да стане полноправна членка на Европската слободна алијанса – Европската политичка партија (ЕФА – ЕПП) и на Федералната унија на европските националности (ФУЕН). Во 2007 година е избран за член на Бирото на Европската слободна алијанса-Европска политичка партија.
​
Во многу наврати тој ја претставуваше партијата и го покрена прашањето за статусот на македонското малцинство во Грција на различни меѓународни форуми за правата на малцинствата, вклучително и оние на Обединетите нации и Организацијата за безбедност и соработка во Европа (ОБСЕ), Европскиот парламент и Советот на Европа.

Sulejman Rushiti , was born on January 22, 1972, in Gostivar, Macedonia. His journey in the arts began with his education at the Academy of Arts in Tirana, Albania, where he studied Directing from 1993 to 1997.
In 1998, Rushiti started his professional career as a Director at Macedonian National Television, a role he held until 2001. His career quickly expanded into theatre management when he became the General Manager of the Theatre of Nationalities from 2001 to 2002. During this period, he also founded and managed the Theatre ALTERNATIVE in Skopje, contributing significantly to the local cultural scene. In 2002, he co-founded the cultural magazine ALTERNATIVA, showcasing his dedication to promoting arts and culture.
Rushiti's involvement with international cultural organizations was marked by his board membership at PRO HELVETIA, the Swiss Cultural Foundation, from 2002 to 2003. His influence in the educational sector peaked when he served as the Minister of Education and Science of the Republic of Macedonia from 2006 to 2008. Following his tenure as minister, he continued to serve his country as a Member of the Assembly of the Republic of Macedonia until 2011. Since then, he has been a lecturer in the acting class at the University of Tetovo.
In 2019, Rushiti took on the role of Director at the Theatre of Gostivar, continuing his lifelong commitment to the performing arts. Throughout his career, he participated in various trainings and workshops, such as the Movement Theatre at LE KOK & GROTOWSKY in Oldenburg, Germany, and the Coach training at MAPA in Berlin. His experiences also include an internship program at the Goethe Institute in Essen, Germany, and the IVLP-USA program in 2011.
Rushiti is multilingual, with fluency in Albanian, Macedonian, English, German, Serbian-Croatian, and conversational Italian.
As a director, Rushiti has an impressive portfolio of work. He directed numerous plays such as "Midsummer Night’s Dream" by W. Shakespeare, "Hamlet Machine" by Heiner Müller., and "The Sunshine Boys" by Neil Simon. His acting credits include performances in "The Fantastic’s" musical, "Victims of Duty" by E. Ionesco, and "Angel of the Station" by J. Avramov. Rushiti's talents extend to television, where he directed documentaries like "The Knocking" and "Tracees," and created several TV serials, including "The Magical Alphabet" and "The Company."
 
Rushiti has also translated notable works like "The Policemen" by Slawomir Mrozek, "Mephisto" by Klaus Mann, and "Nathan the Wise" by Gothold Ephraim Lessing. His other professional activities include writing critiques, essays, editorials, and commentaries. His research on "Theatre as an Evolutive Product of Religion" reflects his deep understanding and scholarly approach to the arts.
 

​Сулејман Рушити е роден на 22 јануари 1972 година во Гостивар, Македонија. Неговото патување во уметноста започна со неговото образование на Академијата за уметности во Тирана, Албанија, каде што студираше режија од 1993 до 1997 година.
Во 1998 година, Рушити ја започна својата професионална кариера како директор во Македонската национална телевизија, улога која ја имаше до 2001 година. Неговата кариера брзо се прошири во театарски менаџмент кога стана генерален директор на Театарот на народностите од 2001 до 2002 година. Го основа и раководи и Театар АЛТЕРНАТИВА во Скопје, со што значително придонесува за локалната културна сцена. Во 2002 година, го основаше културниот магазин АЛТЕРНАТИВА, прикажувајќи ја својата посветеност на промовирање на уметноста и културата.
Вклучувањето на Рушити во меѓународните културни организации беше обележано со неговото членство во одборот на PRO HELVETIA, Швајцарската културна фондација, од 2002 до 2003 година. Неговото влијание во образовниот сектор го достигна врвот кога беше министер за образование и наука на Република Македонија од 2006 година до 2008 година. По неговиот мандат како министер, тој продолжи како пратеник во Собранието на Република Македонија до 2011 година. Оттогаш е предавач на класата по глума на Универзитетот во Тетово.
Рушити во 2019 година ја презема улогата на директор во Театарот од Гостивар, продолжувајќи ја својата доживотна посветеност на сценската уметност. Во текот на неговата кариера, тој учествуваше на различни обуки и работилници, како што се Театарот за движење во LE KOK & GROTOWSKY во Олденбург, Германија и обуката за тренер во MAPA во Берлин. Неговите искуства вклучуваат и програма за практикантска работа во Гете институтот во Есен, Германија и програмата IVLP-USA во 2011 година.
Рушити е полиглот, со течно познавање на албански, македонски, англиски, германски, српско-хрватски и разговорно италијански.
Како режисер, Рушити има импресивно портфолио на работа. Режирал бројни драми како што се „Сон на летната ноќ“ од В. Шекспир, „Хамлет машина“ од Хајнер Милер и „Момците од сонцето“ од Нил Сајмон. Неговите актерски заслуги вклучуваат изведби во мјузиклот „Фантастичниот“, „Жртви на должноста“ од Е. Јонеско и „Ангел на станицата“ од Ј. Аврамов. Талентот на Рушити се проширува и на телевизијата, каде што режирал документарни филмови како „Тропање“  и создал неколку ТВ серии, вклучувајќи ги „Волшебната азбука“ и „Другата“.
Рушити има преведено и значајни дела како „Полицајците“ од Славомир Мрожек, „Мефисто“ од Клаус Ман и „Натан Мудриот“ од Готолд Ефрем Лесинг. Неговите други професионални активности вклучуваат пишување критики, есеи, едиторијали и коментари. Неговото истражување за „Театарот како еволутивен производ на религијата“ го одразува неговото длабоко разбирање и научниот пристап кон уметноста.

​Risto Nikovski was born in Resen, in 1942. He graduated from the Faculty of Economics. He worked in OHIS, Skopje, as head of the Economic Propaganda Department (1967-1971). Through a public competition, in 1971, he transferred to the Federal Secretariat for Foreign Affairs (SSNR), in Belgrade, where he began his diplomatic career.

He served in China, from 1972 to 1976, as Third Secretary. For the organization of Tito's historic visit to China, in 1977 he spent another three months in Beijing.
As First Secretary, he served in Havana, Cuba, from 1977-1981, residing in  Jamaica, Mexico, Panama, Costa Rica, USA and Canada.

In the period 1982-1985, for three years he was undersecretary in the Ministry of Information, in the Government of Macedonia.

From 1986-1988 he was a counselor in Jakarta, Indonesia, where he is chargé d'affaires about one year. He is also accredited in Singapore. From 1988-1990 he was a counselor in Kuala Lumpur, Malaysia.

After the breakup of Yugoslavia, in 1992 he was appointed undersecretary in the Ministry of Foreign Affairs.

In September 1993, in London, he opened a Diplomatic Office, which grew into an Embassy in December. He was the first Macedonian ambassador to the United Kingdom until 1997.

He was also a non-resident ambassador to Ireland and Iceland, and Ambassador to Albania from 1998-2002. In the period 2002-2003, he was the state secretary in the Ministry of Foreign Affairs. From 2004 to 2006, he was ambassador to the Russian Federation.

He was a member of Yugoslav delegations at international conferences in New York, Vienna, Havana, Nairobi, London, Bali...

He led Macedonian delegations in visits to China, Japan, Indonesia, Malaysia, Ukraine, Great Britain, Austria, Spain, Bulgaria, Slovakia, Hungary, Russia, Albania...
​
Since 2007, he has been working as a journalist. He publishes columns in Utrinski Vesnik, Dnevnik and Nova Makedonija.

Ристо Никовски е роден во Ресен, 1942 година. Завршил Економски факултет. Работел во ОХИС, Скопје, како шеф на Одделението за  економска пропаганда (1967-1971). Преку јавен конкурс, во 1971 година, преминува во Сојузниот секретаријат за надворешни работи (ССНР), во Белград, каде ја започнува дипломатската кариера.

Службува во Кина, од 1972 до 1976 година, како трет секретар. За организација на историската посетата на Тито на Кина, во 1977 година поминува уште три месеци во Пекинг.

Како прв секретар, службува во Хавана, Куба, од 1977-1981 година. Претстојува во Јамајка, Мексико, Панама, Коста Рика, САД и Канада.

Во периодот 1982-1985, три години е потсекретар во Министерството за информации, во Владата на Македонија.

Од 1986-1988 е советник во Џакарта, Индонезија, a oколу година дена е в. д. амбасадор. Акредитиран е и во Сингапур. Од 1988-1990 е советник во Квала Лумпур, Малезија.

После распадот на Југославија, во 1992 е именуван за потсекретар во Министерството за надворешни работи.

Во Лондон, во септември 1993, отвора Дипломатска канцеларија која во декември прераснува во Амбасада. Прв македонски амбасадор во Обединетото кралство е до 1997 година.

Нерезидентен амбасадор е и во Ирска и Исланд, а Амбасадор во Албанија е од 1998-2002. Во периодот 2002-2003 е државен секретар во Министерството за надворешни работи. Од 2004 до 2006 година амбасадор е во Руската Федерација.

Бил член на југословенски делегации на меѓународни конференции во Њујорк, Виена, Хавана, Најроби, Лондон, Бали...

Предводел македонски делегации во посети на Кина, Јапонија, Индонезија, Малезија, Украина, Велика Британија, Австрија, Шпанија, Бугарија, Словачка, Унгарија, Русија, Албанија...
​
Од 2007 година започнува публицистичка дејност. Колумни објавува во Утрински весник, Дневник и Нова Македонија.

Boshko Rajchovski-Pelisterski, who is a main driving power among the Macedonian businessmen in Detroit and beyond. He often conducts interview with well-known and prominent business persons of Macedonian origin who, it is understood, have also been patrons of his Radio Hour. Boshko has had success with his Radio Hour thanks to the financial support given by his friends.
 
Boshko left for America when he was 19 years old, that is, in the prime of his youth. Back then, many families from the village of Ljubojno had left for Detroit, so he had relatives and friends who were there for him when he had to overcome homesickness.
 
He is the editor and host of the "Oro Macedonian" program that celebrated its 50th anniversary, which he personally experienced with great sentiment as a very important radio anniversary
 
For Rajchovski, poetry has also been his love since his youth. He takes part in the "Struga evenings of poetry". He has written three poetry collections - "Damari", which was published in America, as well as "Bliski sovodovi" and "He did not return", which were published in Skopje. For the third book "He didn't come back" in 2000, he received the "Expatriate Certificate" award and on that occasion he performed at the "Bridges" event at the "Struga evenings of poetry" festival. By the way, he has performed at "Mostovi" 4 times.
Boshko Rajchovski is a member of the organization "United Macedonian Americans of Detroit" (OMAD), which was established in March 2010,
 
Boshko’s first collection of poems titled ‘Damari’ was published in Detroit in 1970, with Josif Grežlovski-Gande as a co-author. ‘Damari’ has been a poetic accomplishment of modest dimension, but it is one of the first collections of poems that the Macedonians in the overseas countries have ever published in the Macedonian language. This collection has 17 poems that pour out strong patriotic feelings, love for the beauty, for Macedonia, the fatherland…
 
However, it seems that the most impressive literary ‘campaign’ of Boshko’s is that imprinted by undeletable traces in his collection titled ‘Toj ne se vrati’ (He didn’t come back) published by the Shtrk Publishing House of Skopje in 2000. Dr. Gane Todorovski, poet, professor, diplomat, one of the most significant man of letters within the Macedonian literature of all times, wrote the review for ‘Toj ne se vrati’ to the satisfaction of Boshko and to the reading public. Rajchovski-Pelisterski has also won the prestigious reward for Macedonian emigrants ‘Makedonska veda’.
 
 

​Бошко Рајчовски-Пелистерски кој е движечка сила меѓу македонските бизнисмени во Детроит и пошироко. Често прави интервјуа со познати и признати деловни луѓе со македонско потекло кои, секако, биле и спонзори на неговата радио емисија. Бошко постигна успех со својата радио емисија благодарение на материјалната помош што му ја дадоа неговите пријатели.
Бошко заминал во Америка кога имал 19 години, значи во цутот на младоста. Уште тогаш многу фамилии од селото Љубојно биле заминати во Детроит, така што тој имал роднини и пријатели кои му се нашле во моментите кога требало да ја преброди носталгијата.
Тој е уредник и водител на радио програмата „Оро македонско“ која ја прослави својата 50-годишнина, што тој лично  со голем сентимент, го доживеа како многу важен овој радио јубилеј.
 
На Рајчовски, исто така, поезијата е неговата љубов уште од младоста. Тој зема учество на „Струшките вечери на поезијата“. Има напишано три поетски збирки – „Дамари“, која е објавена во Америка, како и „Блиски сводови“ и „Тој не се врати“, кои се објавени во Скопје. За третата книга „Тој не се врати“ во 2000 година ја доби наградата „Иселеничка грамота“ и по тој повод настапи на манифестацијата „Мостови“ на фестивалот „Струшки вечери на поезијата“. Инаку, на „Мостови“ има настапувано 4 пати. Бошко Рајчовски е член на организацијата „Обединети македонски Американци од Детроит“ (ОМАД), која е формирана во март 2010 година,
 
Првата поетска збирка што ја објавив во Детроит во 1970 година беше насловена „Дамари“ и беше коавторство со Јосиф Грежловски - Ганде. Тоа е поетско остварување со скромни амбиции, но е една од првите стихозбирки што Македонците ја отпечатиле на македонски јазик во прекуокеанските земји. Стихозбирката „Дамари“ содржи 17 песни со излив на силни патриотски чувства, со љубов кон среќата, кон татковината, кон Македонија.
 
Сепак, книжевната „посета“ на Бошко се чини дека е највпечатлива и најнеизбришливо втисната во збирката „Тој не се врати“ издадена од издавачката куќа „Скопска“, раса“ во 2000 година. Рецензијата за „Тој не се врати“ на задоволство на Бошко и на задоволство на читателската јавност ја напиша еден од најзначајните писатели на македонската литература на сите времиња, поетот, професорот, дипломатот д-р Гана Тодоровски. За оваа своја колекција, Рајчовски Пелистерски ја добива престижната иселеничка награда Македонска Веда.